De BALANS
Als wethouder is mijn werk eigenlijk voortdurend balans zoeken, keuzes maken.
Hoe zorg ik voor een gezonde en prettige stad, om in te leven, te wonen en te werken, voor nu en voor later. Ik maak steeds de balans op.
De balans tussen privé en werk
Mijn moeder van 91 is vorige week gevallen in de bus. De buschauffeur had haar niet in de gaten gehouden en was al opgetrokken voordat ze een zitplaats gevonden had. Gevolg: een10 centimeter brede snee op haar voorhoofd, bont en blauw, vreselijk in de war en een nachtje in het ziekenhuis. Gelukkig heeft ze niks gebroken.
Ik balanceer, zoek ruimte met mijn drukke agenda en ga ik toch even naar haar toe om haar te verwennen met een bezoekje. Doordeweekse werkzaamheden laten bijna niet toe om te mantelzorgen. Maar mantelzorg laat zich toch eigenlijk niet storen door de drukke agenda van de gemeente?
Balanceren tussen vraag en antwoord
Tijdens de commissie en raadsvergaderingen wil ik iedereen tegemoet komen en naar eer en geweten antwoorden geven. Bij het ene onderwerp kost me dat geen enkele moeite en voel ik me comfortabel. Maar bij een ander onderwerp ben ik nog onvoldoende ingewerkt. Ik beheers soms de materie nog onvoldoende en dan blijf ik in gebreke. Ik word genadeloos onderworpen aan een vragenvuur. Dan blijven sommige antwoorden onbevredigend in de lucht hangen. Ik kan niet meer dan mijn best doen en me de volgende keer nog beter voor bereiden.