Begin van de maand heb ik samen met het bestuur en Ruurd Priester een politiek café georganiseerd over de invulling van de donut economie (zie 1. Onderaan) in Haarlem. De bijeenkomst is zo goed ontvangen dat het bestuur heeft aangegeven in de communicatie van de komende maanden extra te letten op de integratie en verbinding van rood en groen. Eerder is vanuit de verkiezingsprogramma-commissie al besloten om de SDG’s, (Sustainable Development Goals of Duurzame Ontwikkelingsdoelen) de indicatoren die worden toegepast in de donut, mee te nemen in het verkiezingsprogramma. De bijeenkomst heeft stof tot nadenken opgeleverd. In deze column werk ik het rood en groen denken verder uit en geef ik aan waarom ik het belangrijk vindt dat we in Haarlem deze denkslag maken.
Rood en groen horen samen
De gemeente Haarlem is een vrij verkokerde organisatie en we vergaderen ook op een verkokerde manier. Dit is een logisch gevolg van de onderwerpen die aan bod komen in verschillende commissies. Namelijk meer sociale thema’s vanuit de commissie samenleving en meer groene thema’s vanuit de commissie beheer. Door dit verkokerde denken en werken ontstaan tegenstellingen die er in werkelijkheid niet zijn. Ook als ik kijk naar ons verkiezingsprogramma, zie ik de noodzaak om onze capaciteit en aandacht zo integraal mogelijk in te zetten voor oplossingen met een dubbelslag zowel sociaal als groen zijn. We moeten daarin zorgvuldig kiezen om met de beperkte tijd die beschikbaar is zoveel mogelijk te bereiken. Wat mij betreft moeten we de verkokering verbreken en gaan naar een beweging van inclusief denken en doen.
Met klimaatbeleid kan je ook eenzaamheid tegen gaan
Eenzaamheid is verschrikkelijk en kan je op meerdere manieren tegen gaan. Als je kijkt naar het beleid op het gebied van klimaatverandering kunnen we een dubbelslag slaan en contact en gezelligheid in de wijk verbeteren door het opzetten en stimuleren van Energie corporaties zoals Het Duurzaam Garenkokerskwartier of Haarlem Noorderlicht. Ook het stimuleren van geveltuinen kan eenzaamheid bestrijden, bijvoorbeeld doordat het onderhoud meer mensen naar buiten op straat brengt en je je buren eerder leert kennen of even een praatje maakt. Eenzaamheid kan ook worden aangepakt door het met vrijwilligers bestrijden van exoten zoals de Japanse duizendknoop en de reuzen berenklauw. Opnieuw een kans voor dubbelslag die eenzaamheid verdrijft en ten goede van onze Haarlemse ecologie. In onze verkokerde organisatie komen deze beleidsvelden elkaar onvoldoende tegen terwijl ze elkaar enorm kunnen versterken wanneer we beter met elkaar samenwerken.
Meer besteedbaar inkomen kan je ook met klimaatbeleid realiseren
De klimaatcrisis zorgt voor heel veel extra problemen. Een van die problemen is de stijging van voedsel- en grondstofprijzen. Dit komt onder andere doordat de verzekeringspremie van de landbouw omhoog gaat als gevolg van stortregens en hitte stress. Kosten die onvermijdelijk worden doorberekend in onze voedselprijzen. Als we de klimaatcrisis niet oplossen zullen de prijzen hard blijven stijgen en zal er in heel Nederland sprake zijn van een daling in het vrij besteedbaar inkomen. Om deze stijging van de prijzen voor voedsel te voorkomen moeten we onder andere stoppen met het gebruik van aardgas. Als het aan GroenLinks ligt dan doen we dat natuurlijk op een sociale manier, daarom heeft het college B & W onder leiding van wethouder Berkhout een warmtenet B.V. opgericht waar we voornamelijk woningen van woningcorporaties op een sociale en betaalbare manier van het gas af gaan halen. Door vóór het warmtenet in Meerwijk te kiezen houden we grip op de energie rekening van sociale huurders. Een bijvangst is dat we daardoor op termijn ook huishoudens met een koopwoning kunnen helpen aan duurzame energie.
Je merkt het al, het mes kan op zoveel manieren aan twee kanten snijden. Het is niet de bedoeling om rode en groene thema’s als concurrenten van elkaar te zien, we moeten juist werk met werk maken zodat we meer kunnen doen met de beperkte middelen die we hebben en de donut kan ons daarbij helpen.
In de bijlage vind je de algemene slides, de 0 meting van de donut in Haarlem en de 0 meting van de donut in Nederland. Enjoy!
- De Donut (of Donuteconomie) is een economisch model dat economische welvaart meet door te kijken naar de realisatie van een sociaal fundament zonder het overschrijden van ecologische plafonds.[1] Simpel gezegd is het doel om de behoeftes van iedereen te realiseren binnen de draagkracht van de Aarde. De naam 'donut' is ontleend aan de vorm van het diagram: een cirkel met een gat in het midden. Het gat van het model geeft weer hoeveel mensen geen toegang hebben tot basisbenodigdheden als gezondheidszorg, onderwijs, en huisvesting. De korst geeft weer in hoeverre de ecologische plafonds (planetaire grenzen), waarvan leven afhankelijk is, worden overschreden.[2][3] Volgens het model is een economie welvarend als alle twaalf elementen van het sociale fundament worden gehaald zonder een ecologisch plafond te overschrijden. Deze situatie wordt in het model beschreven als 'de veilige en rechtvaardige ruimte voor de mensheid'.
Het diagram is ontwikkeld door Oxford-econoom Kate Raworth in een rapport voor Oxfam genaamd A Safe and Just Space for Humanity. Ze heeft het model verder ontwikkeld in haar boek Donuteconomie: In zeven stappen naar een economie voor de 21e eeuw.
Bron: Wikipedia