Melissa Oosterbroek:
Afgelopen begroting zijn er twee moties aangenomen waar ik het woord op mocht voeren; onze eigen motie ‘Klimaatrisico’s in kaart’ & ‘Met je voeten ongewenste in de modder’. De motie Klimaatrisico’s in kaart schreef ik samen met Tessa van den Windt (D66) en Frank Visser (ChristenUnie). Wij kregen uiteindelijk 24 voor-stemmen. De motie is dus aangenomen met een mooie meerderheid van stemmen. In de begroting stond het klimaatrisico benoemd maar als het over een begroting gaat is het natuurlijk ook de bedoeling om het risico te becijferen. Onze wethouder Robbert Berkhout gaf een positief advies, immers was het al de intentie van het college om deze risico’s goed in kaart te brengen. Door de motie heeft de raad bevestigd dat de raad van het college verwacht dat de klimaatrisico’s ook kwantitatief worden opgenomen in de begroting. De gevolgen van deze beslissing zijn nog niet beton gegoten. Ik ben ervan overtuigd dat het ervoor zorgt dat het duurzaamheidsbudget ook in de toekomst geen optioneel budget meer is. Want, wanneer er rekening wordt gehouden met de risico’s van klimaatverandering, zoals droogte, hittestres en stortregens zal onze organisatie tot een andere werkwijze en inzichten komen.
Als je bijvoorbeeld weet dat het plantseizoen in het voorjaar minder succesvol is dan in het najaar (door de droogte) dan kan je ervoor kiezen om bomen alleen nog te planten in de herfst of extra te bewateren in het voorjaar. Dit kan dan weer een positief effect hebben op de uitgaven van de gemeente omdat de bomen die je plant ook zullen blijven leven. Door de risico’s in kaart te brengen kan een logische conclusie zijn; soorten bomen te planten die tegen droogte kunnen zodat deze bomen ook in een veranderend klimaat, onze stad kunnen verkoelen in de zomer. Door stortregens te becijferen; kan de conclusie zijn dat geveltuinen of groene tuinen niet alleen een politieke wens is maar ook een financieel verstandige maatregel. Het gevolg is dat we door de cijfers worden geholpen om duurzame keuzes te maken in onze stad. Het bestaande groen wordt hierdoor nog meer waard en is dus beter beschermd.
Dat brengt mij op een nieuwe alinea. Dit jaar mocht ik namelijk, door mijn lidmaatschap in de Duisenberg commissie, het beleidsveld Duurzame Stedelijke Ontwikkeling in de begroting beoordelen. In de Duisenberg commissie heb ik mij hard gemaakt voor specifieke begrotingsindicatoren die ons de mogelijkheid geven om verder te sturen op duurzaamheid. Ook heb ik middels die commissie kunnen benadrukken hoe belangrijk het is om maatregelen die we in de gemeente Haarlem treffen, te koppelen aan het beleid. Helaas gebeurd dit nog te weinig in de begroting. Dat is ook een vrij ingewikkelde opgave, daarom stelde het CDA voor om dit besluitpunt eruit te halen. Onze raad stemde gelukkig tegen. Want wat mij betreft is dit een kip-ei verhaal; als je niet van de organisatie verwacht dat ze beleid koppelen met uitgaven, dan zal de organisatie daar ook niet naar streven.
Ik was niet alleen bezig met papier, GroenLinks stemde voor de motie Met je voeten ongewenst in de modder. Dat deden wij omdat wij de toegankelijkheid van onze voetpaden belangrijk vinden maar we deden dat ook omdat er hierdoor weer extra aandacht komt voor het gebruik van Olivijnzand zodat we ook CO2 uit de lucht halen met het maken van de zandpaden in onze stad.
Op naar de volgende tinten groen! Er zijn alweer nieuwe voorstellen voor zon & erfgoed en CO2 positief bouwen in de maak