Het Frans Hals Museum heeft een beroep gedaan op de gemeente om meer geld voor het museum uit te trekken. Zowel voor investeringen als voor de exploitatie.
Er liggen nu rapporten die laten zien dat Haarlem met haar bijdrage voor een dubbeltje op de eerste rang heeft gezeten. En dat pakt op den duur niet goed uit.
De oorsprong van de huidige problemen ligt in de verzelfstandiging. Of beter de opdracht en de bijbehorende middelen waren, laten we het netjes zeggen, extreem pragmatisch.
Zo werd flux het beoogde nieuwe depot afgeschoten, bleef de ambtenaren cao gehandhaafd als een wurgslang om de nek van het museum en werd de begane grond van de Verweij Hal verkocht, waarbij ruimte was om zaken verschillend te interpreteren mbt de rest van het gebouw. Horeca bleek lastig in de Verweij Hal, geen compensatie duurdere cao, geen extra gelden voor een depot, goede registratie en inventarisatie.
Nu hebben we een Museum dat succesvol is! Waardoor Frans Hals met zijn kenmerkende losse toets jonge kunstenaars wereldwijd opnieuw inspireert. Het Trans-Historisch concept zodanig goed is uitgewerkt dat er internationale symposia over worden gehouden, de grote tentoonstellingen veel mensen trekken en de directeur een leerstoel heeft aangeboden gekregen vanwege haar specialisme Trans-Historisch.
Twee onderzoeken ondersteunen de premisse dat het museum met te weinig geld haar taken moet uitvoeren. Mede dankzij ontzettend succesvolle fondsenweving en het verkrijgen van subsidies kan het museum zich onderscheiden met internationaal spraakmakende tentoonstellingen en bijbehorende programma’s. Maar de wereld van de fondsen kennende, is het niet vanzelfsprekend dat deze alle aanvragen van het museum blijven toekennen. Er vissen immers heel veel musea in dezelfde vijver.
Echter: afspraken gemaakt in het verleden blijven het museum achtervolgen en elk jaar weer is het een gevecht om het hoofd boven water te houden.
Omdat het museum structureel te kort geld krijgt, is het museum gedwongen om telkens weer bij de raad aan te kloppen. De indruk bestaat dan dat, zoals ik heb gehoord in de wandelgangen, het museum een rupsje nooit genoeg is. Wat natuurlijk een flagrante onwaarheid is. Het Museum de schuld geven van een te klein budget?!
Hoe lossen we dit nu op?
- GroenLinks stelt dan ook voor om akkoord te gaan met de 300.000 euro per jaar extra voor het museum, zodat ze in ieder geval kunnen blijven bestaan.
- De huidige opdracht vanuit een goede visie en gezonde ambitie te herformuleren.
- De depots: Een goed plan, nodig om te komen tot een goed en verantwoorde situatie mbt depot, collectieregistratie, conservering, etc.! De huidige situatie is eigenlijk dramatisch. Het museum doet wat het kan, maar de opdracht en bijbehorend budget matchen elkaar totaal niet.
Alleen dan kunnen we vanuit een goede visie en ambitie, passend bij een collectie van wereldfaam én belang, de juiste keuzes maken om het voortbestaan van dit unieke museum met haar collectie te waarborgen.