In de Stadsgarage vond op 21 juni een bijeenkomst plaats getiteld “Grenzen aan de groei van Haarlem?”, in het kader van Haarlem2040, een samenwerkingsverband tussen de gemeente en een zestal debat- en ontmoetingscentra in Haarlem. Doel is dat Haarlemmers meedenken over de toekomst van Haarlem, met elkaar in gesprek gaan, kennis delen en elkaar inspireren.

In groepjes werd er geprobeerd antwoorden te vinden op vragen als: waarom is Haarlem heden ten dage zo populair als vestigingsstad en zijn er grenzen aan haar groei? En waar zou je in Haarlem nog kunnen en willen wonen? Haarlem is relatief dichtbevolkt met weinig groen. Waarom en waar zou er nog gebouwd moeten worden? Hoe groot wil Haarlem worden?

Het Hoofd Ruimtelijk beleid in Haarlem geeft als voorschot een schets van de ontwikkeling van de bevolking in de stad in de laatste decennia. Haarlem zat op haar maximum in de jaren '60. Daarna liep het inwonertal gestaag terug, met de jaren '82-'84 als dieptepunt. De omslag vond pas in 2009 plaats.

Men verwacht een bevolkingstoename tot 2040. Er moet geïnvesteerd worden in voorzieningen voor jong en oud. Er komen vooral meer alleenstaanden, zij nemen relatief veel woonruimte in beslag, hier zullen zo'n 19.000 extra woningen voor moeten komen. Er zijn minder werkenden. Vergrijzing vindt plaats. De middenklasse is geneigd naar de regio te vertrekken, rijke tweeverdieners (uit Amsterdam) komen hier voor terug. Op dit moment zijn er zo'n 76.000 woningen, en er is plaats gereserveerd voor 9000 woningen tot 2025. Er is weinig uitbreidingsmogelijkheid. Er zijn opties voor een beperkte hoeveelheid extra hoogbouw, invulling van lege kantoorruimte, sportparken, Waarderpolder, alternatieve woningbouw.

De aanwezigen zijn er vrij eensgezind over dat er meer aandacht voor groen moet komen, en dat er niet (meer) in de hoogte gebouwd moet worden. Heel duidelijk vindt men dat zowel het bestaande groen (dus ook de sportparken) als het buitengebied niet aangetast wordt en open moet blijven! Er zal een transformatie moeten komen maar op werkgelegenheid moet wel gelet blijven worden.

De bestaande ruimte moet hoogwaardig worden benut. Er is gebrek aan flexibele ruimte, er is inefficiënt gebouwd. Men moet bereid zijn op lelijke plekken te bouwen om aan de regionale vraag te voldoen. De Waarderpolder wordt veel genoemd. Schoonheid versus kwaliteit. Haarlem moet geen museum worden, en ook geen elitestad. Het is belangrijk dat de middenklasse en jonge gezinnen worden behouden. Kleinere woningen voor alleenstaanden zijn nodig, verspreide sociale woningbouw, parkeren rond de stad, bouwen op wegen, minder procedures. Meer woonboten, flats als geluidsmuren, sociale koop, wonen boven winkelcentra, sparen voor woningen.

Zo passeren allerlei (creatieve) ideeën en meningen de revue. De bevindingen van de avond worden verzameld en meegenomen bij het schrijven van het document Haarlem2040, en toegevoegd op de website. Hierop kunnen mensen dan weer reageren, en hun visie geven op onze toekomst.

 

Verslag: Bas van der Steeg