2012 is Haarlem Roze Stad. Er wordt in Haarlem van alles georganiseerd dit jaar, zo ook op 18 mei in jongerencentrum Flintys. Een aantal jongerenwerkers, waaronder fractiegenoot Abid Azannay - jongerenwerker bij stichting Dock, hebben samen met Stichting Haarlem Roze Stad een discussieavond georganiseerd met jongeren. Het thema is religie en homoseksualiteit. De zaal zit vol met jongeren en een aantal volwassenen, waaronder Tweede Kamerlid Ahmed Marcouch (PvdA).
Deja-vu
De avond is voor mij een soort van een deja vu van mid-jaren 80. Dat kwam door de aanwezigheid van een groepje ‘alto’s/punkers’ en de inhoud van de discussie. Die inhoud deed mij denken aan gesprekken bij catechisatie en op de protestants-christelijke school bij de vakken godsdienst en maatschappijleer. Toen ging de discussie vooral over kerk en homoseksualiteit, in Flintys ging het vooral over islam en homoseksualiteit.
Film en discussie
Na de film ‘Color me bad’ (http://tvblik.nl/filmlab/color-me-bad) trapte Marcouch af met een verhaal over vrijheid en veiligheid. Hij vertelde hoe geweldig het is dat wij in NL vrij kunnen leven en onze mening kunnen uiten. Dat het in Nederland mogelijk is om voor je seksuele geaardheid uit te komen. Dat het belangrijk is dat mensen zich veilig genoeg voelen om deze vrijheid te kunnen benutten. In de film zag je dat een jongen met homoseksuele gevoelens ging trouwen met een vrouw en zijn vader bidt dat het ‘over’ gaat.
Bij de discussie met de aanwezigen werd vrij snel de stelling naar voren gebracht dat homo’s geen moslim kunnen zijn. Eigenlijk stond deze stelling de hele avond centraal. Het was een respectvolle discussie waarbij goed naar de verschillende meningen werd geluisterd. Men begreep elkaar niet, maar sprak dat uit en discussieerde daarover. Dat was erg bijzonder om mee te maken.
Ik heb mij niet gemengd in de discussie, want het was vooral de avond van en voor jongeren. Jongeren met een moslim, christelijk, niet gelovig en joodse achtergrond, heel divers.
Wel moest ik dus terugdenken aan de discussies die ik als tiener heb gevoerd binnen de kerk en op school. Ik snapte niet dat mensen homoseksualiteit niet konden accepteren vanwege geloof. Dit geluid kwam bij Flintys ook sterk naar voren.
De vloer op
Eenmaal thuis begon net de tv-uitzending van ‘De vloer op’. Heel toevallig moesten twee acteurs een homostel spelen dat erachter komt dat hun geadopteerde zoon homo is. Een hilarisch spel kwam eruit voort met herkenbare dialogen die qua inhoud mooi aansloten op de discussieavond (http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1252119#00:08:24).
Ik vind het super dat de avond is georganiseerd en zo druk is bezocht. Ik vind het mooi te zien op welke manier de jongeren met elkaar discussieerden. Ik neem mee dat het belangrijk blijft jongeren goed voor te lichten over homoseksualiteit, bijvoorbeeld dat het niet iets is dat wel over gaat of dat homostellen ook kinderen kunnen ‘krijgen’.
Cora-Yfke Sikkema