Op het afgelopen politiek café van dinsdag 23 september kwamen de tongen vooral los over het onderwerp “actievoeren”.

De bijeenkomst begon met een verslag van Karel van Broekhoven over de afgelopen partijraad. Het belangrijkste wat daar werd besloten, was dat niet alleen de kandidatencommissie de lijsttrekker bepaalt, maar dat de leden daar een flinke stem in krijgen.
Hierna werd ter voorbereiding op een provinciale bijeenkomst van 4 oktober aanstaande van gedachten gewisseld over een eventuele samenwerking van verschillende GroenLinks afdelingen in de regio. Dit kan voordelen hebben voor het activeren van mensen, want vele afdelingen zijn erg klein. Fractievoorzitter Lukas Mulder ziet veel voordeel in het versterken van de bestuurlijke kracht. De meeste aanwezigen vinden een gezamenlijk bestuur niet handig, maar samenwerking op gemeenschappelijke punten een goed idee.
Ten slotte wordt de discussie gestart over activisme in de politiek naar aanleiding van de affaire Duyvendak. In hoeverre zijn illegale activiteiten toegestaan in acties? Hans Metz geeft de discussie een startschot met een betoog op basis van door Kees Schuyt opgestelde normen waaraan illegaal activisme moet voldoen: “acties moeten gewetensvol zijn, geweldloos, er moet een samenhang bestaan tussen de actievorm en de doelstelling, de actievoerders moeten weloverwogen en openlijk te werk gaan, bereid zijn zich aan arrestatie en bestraffing bloot te stellen, legale middelen moeten zijn uitgeput en de rechten van anderen moeten in acht worden genomen”. Hans vertelde over een actie in 1962, waarbij hij gearresteerd werd omdat hij posters plakte in de openbare ruimte tegen de koloniale oorlog in Nieuw-Guinea. Jaren later kon je in de problemen komen als je “Johnson moordenaar!” riep tijdens een anti-Vietnamoorlog demonstratie. Verder is het niet altijd realistisch te eisen dat acties geweldloos moeten zijn en de rechten van anderen in acht moeten worden genomen. Zeker niet als je leegstaande gebouwen wilt kraken of opgejaagd wordt door de politie tijdens een demonstratie waardoor je je heil moet zoeken in omliggend boerenland. Aanwezige Ruud vindt, dat er een groot verschil bestaat tussen illegale acties gericht tegen personen en die gericht tegen materiële zaken. Gino Smit vindt dat het uitmaakt of je deze acties binnen een politieke partij organiseert of vanuit het actiewezen. Belangrijk is in ieder geval, dat het een maatschappelijk doel dient. Aan de hand van de stelling “Mensen met een actief illegaal actieverleden mogen geen politieke functie bekleden” werd deze discussie nog extra gevoerd. Niemand was het eens met deze stelling. Iedereen heeft immers weleens iets illegaals gedaan, al beperkt het zich tot het rijden door rood licht. Raadslid Tenda Hoffmans vindt, dat je onderscheid moet maken tussen wat je persoonlijk vindt en wat politiek slim is. Karel van Broekhoven zegt hierop, dat je daar voorzichtig mee moet zijn en je niet al teveel moet aanpassen. In principe ontstaan dit soort acties juist omdat ze tegen de heersende mening ingaan. Lukas Mulder stelt, dat iedereen zijn eigen afweging moet maken en dat de rechter uiteindelijk toetst of je de wet hebt overtreden. De discussie was nog warm, maar het werd al laat en dus werd deze levendige avond afgesloten.
Jan Jaap van Lomwel.