Binnenkort staat het Haarlemse parkeerbeleid weer op de politieke agenda. Na uitgebreide voorbereidingen en gesprekken met belanghebbenden is in januari 2013 de parkeervisie als kaderstellende beleidsnota voor parkeren vastgesteld. Op basis daarvan wordt nu het beleid voorgesteld.
Het doel van deze visie en het beleid dat op basis hiervan verder wordt uitgewerkt, is de stad bereikbaar te houden (met fiets, openbaar vervoer of auto) en de leefbaarheid en kwaliteit van de openbare ruimte te verbeteren. Niet eerder werd parkeren bekeken in samenhang met andere beleids-onderwerpen, zoals wonen, economie, kwaliteit van de openbare ruimte en milieu. In de Parkeervisie staat deze samenhang centraal en worden keuzes gemaakt. De situatie in Haarlem, zoals deze nu is, is op den duur niet houdbaar. De schaarse ruimte die er is voor parkeren zal met de verwachte groei van het aantal Haarlemmers en als gevolg daarvan de toenemende hoeveelheid auto’s, alleen nog maar schaarser worden. Om de beschikbare ruimte zo eerlijk mogelijk te verdelen en daarbij de leefbaarheid te behouden en de begroting te bewaken moeten er nu keuzes gemaakt worden.
Wethouder Sikkema is de afgelopen maanden wederom uitgebreid in gesprek gegaan met degenen die onmiddellijk belanghebbend zijn, namelijk de bewoners.
Ook nu weer, zijn er bijeenkomsten georganiseerd waar de ‘stakeholders’ voor werden uitgenodigd om mee te denken over de mogelijkheden. Daarnaast was het voor iedereen in de stad mogelijk om via de site http://www.haarlemparkeert.nl mee te denken over oplossingen die recht doen aan het doel namelijk een zo eerlijk mogelijke verdeling van de beschikbare ruimte en daarnaast een kloppende begroting. En tenslotte was er een plenaire bijeenkomst waar iedereen in de stad voor werd uitgenodigd en waarbij de uit de stad opgehaalde informatie en inbreng werden toegelicht.
Waar zitten we nu? Op basis van de eerder vastgestelde beleidsnota, de uitgangspunten en de inbreng vanuit de stad zijn er drie pakketten aan maatregelen voorgesteld. Die pakketten voldoen allemaal aan de uitgangspunten. Er is een pakket met maatregelen die een hoge financiële opbrengst genereren, er is een pakket met maatregelen die de leefbaarheid als prioriteit heeft en er is een balanspakket waar allebei de aspecten in zijn vertegenwoordigd. Het is vervolgens aan de raad om de verschillende opties af te wegen en een keuze te maken. Voor een van drie pakketten maar misschien ook wel voor een vierde variant.
We leven in een dynamische samenleving waar voortdurend afwegingen gemaakt moeten worden die recht doen aan veranderende situaties. Niets doen is daarom geen optie. De manier waarop het bestuur in gesprek is gegaan met de stad om uiteindelijk te komen tot een compromis dat breed gedragen wordt doet recht aan het coalitieakkoord ‘Samen doen’. Dat verdient wat betreft GroenLinks een compliment.
Ziggy Klazes en Daphne Huysse