15 juni demonstreerden VIVA-thuiszorg-werknemers tegen het VIVA-management dat hen wil dwingen om genoegen te nemen met 20% minder loon voor hetzelfde werk. Nu 13.10 bruto in FWG-schaal 15; omlaag naar schaal 10. Logisch dat ze staken en protesteren.
Na Job Cohen die de werknemers, m.n. vrouwen, toesprak staken ook drie raadsleden van SP, PvdA en GroenLinks de dames een hart onder de riem.
GroenLinks Haarlem raadslid Daphne Huysse stelde “ dat het toch niet zomaar kan, dat werknemers die goed werk doen, niet heel veel verdienen, zomaar gedwongen worden fors minder te verdienen.

De gemeente wil dat de thuiszorgers ook problemen signaleren bij de cliënten, en heeft dat vastgelegd in een contract.” De gemeente is geen werkgever maar opdrachtgever van de VIVA en de vraag is of de werkgever dit alles zomaar kan doen. Moussa Aynan van de PvdA riep de vakbond op namens de VIVA-werknemers een rechtzaak aan te spannen tegen de VIVA-directie en beloofde om met SP en GroenLinks vragen te gaan stellen aan het college.

 

GroenLinks vindt goede thuiszorg, met vertrouwde thuiszorgers, die meer zijn dan schoonmakers, omdat ze ook signaleren of het mogelijk slechter gaat fysiek en geestelijk met hun cliënten, belangrijk. GroenLinks heeft  o.a. in de raad VIVA verweten cliënten en werknemers te intimideren.

Het college heeft zich tot nu toe bezorgd getoond over de situatie en kritisch over bijvoorbeeld een intimiderende brief van VIVA-directie aan cliënten. Maar zich formeel op het standpunt gesteld dat dit een conflict is tussen werkgever en werknemers. De gemeente heeft een contract met VIVA om thuiszorg te leveren en dat doet VIVA tot nu toe nog steeds aan de cliënten in Haarlem (en in andere gemeenten van Kennemerland). De wethouder toonde zich huiverig om zich te mengen in het conflict omdat er geen sprake is van contractbreuk. En er is een grote afstand tussen opdrachtgever en de organisatie van de uitvoering. Het duur betaalde management van VIVA heeft het contract met de gemeente (toentertijd SP wethouder vd Molen) afgesloten, dat voldeed aan de normen die het Rijk had aangegeven. Tussentijds meer gaan betalen aan VIVA door de gemeente/belastingbetaler wat het management en de medewerkers graag willen (en wat de SP eist) schept een precedent naar alle contracten die de gemeente heeft met uitvoerders. Wel liggen er noodscenario’s klaar mocht de VIVA-thuiszorg-poot failliet gaan.

In het contract staat dat de thuiszorgers een signaleringsfunctie moeten hebben. De signaleringsfunctie staat in FWG-schaal 15, maar niet bij schaal 10 als taak. Mogelijk zit daar een aangrijpingspunt voor contractbreuk. Hoewel de wethouder stelde dat de VIVA-directie zegt dat ze het blijven garanderen.

Het is pijnlijk dat een contractpartner van de gemeente haar werknemers en afgeleid de cliënten zoveel leed aandoet.

Om dan meteen demagogische uitspraken te doen als SP kamerlid Renske Leijten, dat de gemeente de thuiszorgmedewerkers een dolk in de rug steekt gaat te ver.

 

Overigens kreeg de VIVA thuiszorg drie jaar terug van het NMa 4 miljoen boete voor kartelafspraken in 2004-2006, misschien ligt de oorzaak van het verlies van de thuiszorg dus bij het management.