Vorige week hebben we in de commissie Beheer het Definitief Ontwerp voor de herinrichting van de Professor Eijkmanlaan vastgesteld. Deze weg is een gebiedsontsluitingsweg, veel mensen gebruiken de weg om de wijk in of uit te rijden. De weg is ook eigenlijk te druk om een 30 km-weg te zijn. Dat maakt ook dat de politie vond dat de weg een 50 km weg moet worden.
Op het moment is het ook een 30 km-weg, maar eigenlijk is het er veel te druk om het een 30 km-weg te laten blijven. Er waren tot nu toe bij een weg waar de maximum snelheid 30 km is, een aantal regels. Deze zijn er om automobilisten duidelijk te maken dat ze op een weg rijden waar ook langzaam verkeer gebruik van maakt en waar je niet harder dan 30 mag. Zo moeten fietsstroken zijn op de weg, horen er geen zebrapaden, want die heb je niet nodig bij 30 km-wegen en moeten er wegversmallingen, drempels en/of andere beperkingen op de weg, die allemaal moeten helpen om de automobilist langzamer te laten rijden. Omdat de Professor Eijkmanlaan zo druk is en er wel te hard gereden wordt soms, is het voor fietsers te gevaarlijk om op de weg te moeten rijden. Dat gaf een dilemma voor verschillende partijen in de Raad.
Maar gelukkig heeft GroenLinks de Raad meegekregen in het vasthouden aan 30 km/u, met vrijliggende fietspaden, natuurlijk uitgevoerd in rood asfalt. Op de weg komen verkeersdrempels, rabatstroken, zebrapaden en allerlei andere middelen om bestuurders te waarschuwen dat ze 30 moeten rijden.
Ik ben blij met het resultaat. Het zou mooi zijn als we overal in de stad een maximumsnelheid van 30 km/u kunnen maken, maar daarvoor moeten we een aantal hobbels nemen. De gebiedsontsluitingsweg was zo’n hobbel. De volgende wordt de weg waar de HOV-bus doorheen rijdt. Ook dat moet lukken als we er een goed doordacht plan voor hebben en niet te veel vast houden aan oude principes.
Laten we hopen dat de automobilisten zich aan de 30 km/u gaan houden op de Professor Eijkmanlaan en we daarmee kunnen laten zien dat het kan !