De discussie en de besluiten over de Oostweg, de Fly-overs aan de ene kant van de Waarderpolder en de Schoterbrug aan de andere kant doen het vertrouwen van de Haarlemse bevolking in hun bestuur geen goed. Op websites en in de krant zijn teleurgestelde en woedende reacties te lezen van mensen die zich belazerd voelen doordat partijen zich niet aan hun verkiezingsbeloften houden.
Met name SP-stemmers laten zich horen. Bij de collegevorming een jaar geleden vielen ze al bijna in katzwijm toen bleek dat de SP- Haarlem het initiatief nam om met de VVD een college te willen vormen. Helemaal paf staan ze nu de SP een vierbaansweg door de Waarderpolder en langs het Vondelweggebied op termijn wil toestaan en daarbij de Hekslootpolder niet per definitie wil sparen. Het is dan ook begrijpelijk dat velen aangeven niet meer op de SP te gaan stemmen. Erger is het dat anderen zeggen helemaal niet meer te gaan stemmen. Bekend is dat er over het algemeen maar weinig vertrouwen is in lokale en landelijke politici. Vandaar dat er al jaren allerlei pogingen worden gedaan om dat vertrouwen te herstellen. “Transparante Politiek”, “Luisteren naar de Burgers”, “Betere Inspraak en Participatie”; ik noem maar een paar kernwoorden die vooral in verkiezingstijd, maar ook daarna veel gebruikt worden. En die pogingen zijn voor het allergrootste deel oprecht en gemeend. Daarbij gaat het over de manier van politiek bedrijven. Het gaat mis als de inhoud van de politiek om de hoek komt kijken. Standpunten, principes en beloftes staan mooi op papier en zijn bedoeld om anderen te overtuigen. Dat is inherent aan ons democratische systeem. Ze worden pas getest op hun realiteitswaarde als ze ook daadwerkelijk uitgevoerd gaan worden. En dan komt vaak de aap uit de mouw. Compromissen moeten gesloten, beloftes worden maar ten dele of in het geheel niet waar gemaakt. Dat is nog tot daar aan toe, kwalijk wordt het als de transparantie ineens wordt ingeruild voor rookgordijnen of vergoelijkende praatjes. Ook daarvan zijn bij de Oostwegdiscussie voorbeelden te vinden. In de vorige collegeperiode is jaren gesproken over de Waarderpolder. De inzet was toen steeds een lokale ontsluiting van ons enige bedrijventerrein. Nadat de “Vondeltunnel” officieel uit de plannen was verdwenen besloot het toenmalige college van PvdA, GroenLinks, CDA en D66 tot een brug waarbij de Hekslootpolder werd gespaard als waardevol natuurgebied. Van die lokale ontsluiting is inmiddels geen sprake meer. Het gaat niet langer alleen om een brug, maar om een regionale ontsluitingsweg met bijbehorende fly-overs. Miljoenen euro’s subsidie van de provincie hebben daarbij een belangrijke rol gespeeld. De provincie subsidieert namelijk geen lokale projecten, maar wel regionale! Vandaar dat het huidige college van PvdA, VVD en SP in een spagaat terecht kwam. Naar de Haarlemse bevolking wordt het vastgestelde beleid zoveel mogelijk overeind gehouden: ontsluiting van de Waarderpolder via een tweebaansweg en een tweebaansbrug. Naar de Provincie wordt de mogelijkheid opengehouden van een vierbaansbrug en een vierbaansweg, aansluitend bij de twee giga fly-overs bij Ikea. Zo kan het groeiende autoverkeer snel de polder in en uitstromen en vooral erdoorheen. Waarom nu ineens niet meer transparant? Waarom niet gewoon open kaart gespeeld? Omdat in het Haarlemse Verkeers- en Vervoerplan is vastgelegd dat de Oostweg een tweebaansweg zal worden. En omdat met name de PvdA in de vorige periode heeft verklaard toename van het verkeer over de Vondelweg te zullen weren met verkeersremmende maatregelen. En als je geen toename van het verkeer wilt, hoort daarbij dat je geen vierbaansweg gaat aanleggen. Welke partij wil er nu het verwijt van kiezersbedrog! De verkeersremmende maatregelen zijn een doekje voor het bloeden voor de bewoners langs de Vondelweg en een bewijs voor de tweeslachtige houding van B&W van Haarlem. In die zin is de SP dan ook weer te prijzen dat ze wel open kaart spelen over hun ware bedoelingen, maar in een coalitie met PvdA en VVD is het politiek een beginnersfout want de PvdA is politiek correct genoeg om standpunten uit de vorige periode (nog even) vol te houden. Het lijkt onontkoombaar dat op termijn ook een discussie zal losbarsten over het verbreden van de Vondelweg. Dat zal geen kwesties zijn van 30 of 40, maar eerder een van tien of twintig jaar. Die ontwikkeling wordt nu ingezet, ook al wordt dat nog zo ontkend en ongetwijfeld zal ook dan weer de discussie losbarsten of we niet voor die bredere Vondelweg een stukje Hekslootpolder kunnen gebruiken. Ook al is die discussie nu snel onder het vloerkleed geveegd. Waar het uiteindelijk om gaat is dat kiezers in Haarlem Noord een college hebben gekregen dat een ontwikkeling in gang zet die ze niet wensen. Die ontwikkeling gaat langzaam, maar schijnbaar onafwendbaar. Dit, (en er zijn meer voorbeelden!), zorgt ervoor dat mensen niet alleen weinig vertrouwen hebben in partijpolitiek, maar ook in hun lokale bestuur. GroenLinks wordt nog wel eens verweten te principieel en idealistisch te zijn, maar juist daarom blijven wij tegen aantasting van de Hekslootpolder en tegen een vierbaans Oostweg. Lukas Mulder Fractievoorzitter GroenLinks Haarlem