(Column Stadspunten uitgesproken op haarlem 105)
Wie het Haarlems Dagblad leest, werd afgelopen week getrakteerd op een kleurrijke tekening van Gerrie Hondius. Op de tekening scheen de zon, floten de vogels, werd geflirt en gezongen en iedereen keek blij. De kop erboven luidde: weg met het chagrijn! Hoe toepasselijk: mijn chagrijn was op slag verdwenen bij het zien van de tekening.
We hebben het over een initiatief van onze burgemeester. Hij maakt zich zorgen over het chagrijn in Nederland en in het bijzonder in Haarlem: er wordt volop antidepressiva geslikt, er wordt ongenuanceerd gescholden op internetfora (kijk daarvoor alleen al eens op de site van het HD) en er wordt massaal gestemd op politieke partijen die handig op de onvrede weten in te spelen. De burgemeester heeft een select gezelschap uitgenodigd om van gedachten te wisselen over de oorzaken ervan en de vraag wat we er in Haarlem aan kunnen doen. Ik behoor tot dat selecte gezelschap en voel me uitverkoren: blijkbaar ben ik zonnig genoeg om hierover mijn licht te laten schijnen.
Ter voorbereiding op de bijeenkomst heb ik zojuist, op weg van het station naar huis een niet-representatief onderzoekje gedaan. Ik gaf mijn ogen de kost, op zoek naar chagrijn. Maar ik moet zeggen: ik vond het niet. Ik zag eigenlijk alleen maar aardige mensen. De zon scheen, er werd gekletst en gelachen op straat en de mevrouw die mij bijna omver reed zei oprecht gemeend sorry. Eerlijk gezegd was ik misschien wel de meest chagrijnige van allemaal. Een vriend van mij is vorig jaar van Amsterdam naar Haarlem verhuisd en vindt Haarlem een verademing. Amsterdammers, díe zijn pas chagrijnig! En toch reageert op de site van het Haarlems Dagblad op de stelling ‘Haarlemmers zijn inderdaad azijnpissers’ 63% met ‘eens’. Wat is hier aan de hand? Waar zijn ze dan, die azijnpissers? Zitten ze allemaal binnen, depressief op de bank of woedend achter hun computer hun berichten te tikken? Uit mijn onderzoek kon ik maar één conclusie trekken: je moet een azijnpisser zijn om Haarlemmers te zien als azijnpissers. Wat betekent dat we 63% azijnpissers hebben in Haarlem, waarmee bewezen is dat de de stelling inderdáád waar is.
Marius Jaspers verdedigt op zijn Raarlems Dagklad het recht op chagrijn. Ik voel tot op zekere hoogte met hem mee. Natuurlijk heeft iedereen recht op chagrijn. Maar hou het in je eigen huiskamer! Slinger het niet naar buiten! Kijk, ik word weleens naïef genoemd. Dat is de prijs die ik betaal voor idealisme en een geloof in het goede van de mens. Maar als iedereen het nou eens zou probéren… Hang de tekening van Gerrie Hondius naast je bank, computer of voordeur. Werp er regelmatig een blik op. Dat moet helpen, echt, het kan niet anders.