Eind jaren 90 lag in de zuidwesthoek van Haarlem een stukje boerenland, waar twee boeren hun akkers bewerkten en de weidevogels in het seizoen hun kuikens grootbrachten.
Om de weide heen woonden mensen. En die bedachten, dat de weide eigenlijk een obstakel vormde, dus moest er een doorgang komen. Dat werd de Lage Kadijk. Maar deze weg werd aangelegd met als voorwaarde, dat in het broedseizoen deze weg voor drie maanden afgesloten zou zijn, om de weidevogelkuikens te beschermen tegen de onrust die mensen (en honden) veroorzaken..
Inmiddels ligt de doorgang via de Lage Kadijk er een paar jaar en tracht de weidevogel, ook landelijk, te overleven, in steeds minder gunstige omstandigheden, waarbij het grondwaterpeil een belangrijk probleem vormt.
Veel van de weidevogels hebben een vochtige bodem nodig om hun voedsel voor de kuikens te kunnen vinden. Te vochtige bodem is echter niet handig voor het moderne boeren, want daardoor kan hij niet zo makkelijk met zijn machines over weidegrond rijden.
Ook de omgeving van de weide is van belang, waarbij bomen vaak een basis zijn voor ‘predatoren’, zoals roofvogels, maar ook kauwen, kraaien en eksters. En dan zijn er nog de huiskatten en vossen.
Kortom de inrichting rond zo’n relatief klein gebied luistert nauw.
Inmiddels is er ook een weg aangelegd om de Verenigde Polders heen, dus er is een alternatieve route om vanuit de Zuidschalkwijkerweg naar Molenwijk en vice versa te komen.
Naast verbeteringen van de omstandigheden rond het gebied, zou biologisch boeren mogelijkheden bieden voor de vogels, maar dat eist van de boer terughoudendheid bij het benutten van de grond. Er zijn mooie voorbeelden te vinden waar dat goed lukt. Uit onderzoek blijkt, dat de omstandigheden in de verenigde polders niet gunstig zijn voor het broeden van de vogels, waaronder het te lage grondwaterpeil en het injecteren van mest. De balans lijkt nu helaas door te slaan, naar die van de mens en wordt de keuze gemaakt ten nadele van de vogels.
We zijn erg teleurgesteld, dat er, mede vanwege de bezuinigingen, geen recht wordt gedaan aan de uitgangsgedachte dit gebied natuurvriendelijk te bewerken en tegelijkertijd als mooi voorbeeld zou kunnen dienen als educatie over de natuurlijke balans tussen mens en natuur, Het lijkt makkelijker om toe te geven aan de roep van mensen om een korte weg te kunnen nemen van A naar B dan om zoiets moois als de weidevogels te helpen overleven mogelijk te maken, terwijl deze het zo moeilijk hebben, mede vanwege de menselijke gedragingen.
Daphne Huysse