Volgens Maslow´s beroemde ´behoeftepiramide´ is transcendentie het hoogste wat een mens in een leven kan bereiken. Transcendentie oftewel zelfontplooing is, in de filosofie van Maslow, de behoefte van de mens om zijn eigen persoonlijkheid en mentale mogelijkheden te ontwikkelen en ten volle te benutten. Het zijn woorden die velen van u wel zullen kennen – GroenLinks leden beschikken over het algemeen over een afgeronde Hbo-opleiding waarin dit soort sociale theorieën regelmatig zijn verkondigd. De eerste trap van de piramide gaat over het vervullen van lichamelijke behoeften, de tweede over het bevredigen van gevoelens van veiligheid en zekerheid – en zo verder.

Maar hoe moet het dan wanneer je, tijdens je eerste schreden op weg naar dat hogere doel struikelt en even niet meer voor jezelf kunt zorgen?
Hoe moet het dan met een terugtrekkende overheid, die de verantwoordelijkheid voor deze uitvallers steeds meer probeert te leggen bij ´de markt´ en de gemeenten – waar moet je dan naar toe?

´Stem in de Stad´ geeft invulling aan de eerste trap van de piramide Met de hulp van vrijwilligers krijgen enkele tientallen mensen drie maal in de week een eenvoudige en goede maaltijd – bereid onder leiding van chef Mike (van Ma Brown´s Restaurant).
Maandag 7 oktober is de fractie van GroenLinks als vrijwilliger opgetreden bij het klaarmaken en serveren van zo´n 73(!) maaltijden aan mensen die dit nodig hadden; pasta met gehaktballen, tomatensaus, kaas en salade. En dat voor ongeveer 3 Euro per maaltijd. Ik kan er niet voor koken, u wel?
Na afloop, op de fractiekamer, waren de reacties eensluidend; ´leuk om te doen´, ´als ik stop met de politiek ga ik als vrijwilliger hier aan de slag´, ´ik wist niet dat Haarlem zoveel daklozen had´.

Dat maakt dit soort activiteiten zo belangrijk; even de blik niet op de fractie- , commissie of raadskamer gericht – maar ook eens naar buiten kijken, naar de mensen voor wie wij het allemaal horen te doen; de inwoners van Haarlem mét of zonder vaste verblijfplaats.
Mensen voor wie zaken als een warme maaltijd net zo belangrijk zijn als geborgenheid en erkenning of zelfontplooing voor een ander.

Ronald Gebhardt

Foto: Ronald Gebhardt, Cora-Yfke Sikkema, Mike, Dik Bol scheppen op

        Daphne Huysse Pieter Postmus en Mike bereiden (samen met twee niet zichtbare vrijwilligers)