De verzorgingsstaat mag niet meer, we hebben het over de participatiesamenleving. Voor mij een ietwat lege huls, want er zit weinig tot geen visie achter. Wel een bezuinigingsdoelstelling ten koste van de sociale zekerheid die de verzorgingsstaat biedt. Tegelijkertijd zien wij dat de overheid steeds meer voorwaarden stelt en controlemechanismen inbouwt. De nadruk ligt op ‘misbruik maken van de voorzieningen’, dus op wantrouwen van de Nederlanders. Dit betekent meer regels om aan te tonen dat je aan alle voorwaarden voldoet
Ik zie liever dat er minder regels zijn en meer energie wordt gestoken in het bewaken van een ‘schild voor de zwakken’, een belangrijke kerntaak van de overheid en dus ook van de gemeente. Geef iedereen de mogelijkheid mee te doen, biedt ondersteuning en houvast als dat nodig is, zodat mensen voor elkaar en zichzelf kunnen zorgen.
Terwijl de verzorgingsstaat wordt uitgekleed zien we in Nederland en ook bij Haarlemmers veel initiatieven en creativiteit. Hier kan de gemeente veel meer gebruik van maken: creëer randvoorwaarden voor deze ideeën en prikkel de stad de ideeën verder uit te werken! Omarm de initiatieven en biedt er ruimte voor. Dat vergt een andere houding van de gemeente, namelijk een actieve stimulerende houding en minder bureaucratische barrières. Ook hier geldt: heb vertrouwen! Ik ben ervan overtuigd, dat er dan ook veel meer vertrouwen terug komt.