Het Drostemannetje mag een stadsicoon genoemd worden omdat jarenlang treinreizigers, m.n. in het donker, wisten dat ze Haarlem binnenreden of verlieten doordat het neon-verlichtte Drostemannetje (frame: 8x6 meter) op de Drostefabriek zichtbaar was. Ze zagen het neonkunstwerk van een rond mannetje met rond hoofd, met stok dat buigend zijn hoed afneemt. Dat was vanaf 1931. In 1993 is het afgebroken. Het is opgeslagen in de Waarderpolder. In 2009 kwam de ‘vondst’ van het gedemonteerde kunstwerk in het nieuws.
In 2009 werd opgeroepen suggesties te doen voor een locatie van het Drostemannetje. Pieter Postmus suggereerde toen: een stellage aan het Spaarne (rechts naast de voormalig fabriek) in het verlengde van de Lien Gisolfstraat, in het zicht van de trein. Zie foto onderaan.
Eric J. Coolen heeft in 2016 een illustratie gemaakt van de Spaarneoever met het verlichte Drostemannetje gepositioneerd, (links van de voormalig fabriek) naast de ingang van de industriehaven bij de voormalig Figee fabriek. Een slimme positie. De illustratie is ter gelegenheid van de Expositie ‘Leve de stadsiconen’ die tot 28 februari te zien is in het ABC architectuurcentrum Groot Heiligland 47. Deze werd op 21 december geopend door wethouder Botter met het ‘ontsteken’ van het (industrieel erfgoed) Drostemannetje. Nuel Gielis declameerde een gedicht, Het Ampsing Genootschap zong een lied over de geur van Droste. Michael Struis wees op de crowdfunding-actie. (zie onderaan)
Droste chocolade Pastilles bestaan al sinds 1863, het lijf van het Drostemannetje is gebaseerd op deze (nog steeds verkochte) pastilles. A.M. Cassandre (Pseudoniem voor Adolphe Jean-Marie Mouron) heeft het Drostemannetje in 1930 ontworpen. (Het vernieuwde Droste heeft een vestiging in Vaassen.)