In een verkleedruimte voor bands met koelkast en krokodillen op het behang vertelt directeur Jeroen Blijleve de fractie dat het Patronaat evenveel bezoekers krijgt als er inwoners van Haarlem zijn; honderdzestigduizend dus. Maar publiek komt ook uit de regio of uit het buitenland bij exclusieve bands. Er zijn 500 à 600 activiteiten per jaar. Er zijn 4 zalen: de grote zaal voor 1000 bezoekers, de kleine voor 350, het Café voor 120 en een feestzaaltje voor verhuur. (en een eetzaaltje/vrijwilligersruimte in een voormalige fietskelder van de gemeente) Er oefenen ook bands in huis. Er oefenen ook bandjes in de studio’s op het Slachthuisterrein, geëxploiteerd door Hart en Patronaat. Daar kunnen bandjes groeien en soms fuseren. Oefenen in kraakpanden of broedplaatsen is er o.a. vanwege de schaarste en logische geluidsoverlast niet meer. Haarlem heeft wel een popreputatie.

Nederlands artiesten in het Patronaat zijn vaak nieuwe, nog net niet ontdekte artiesten, dus een kweekvijver voor clubs en podia. Of artiesten juist later in hun carrière.

De Popwereld kent niet als de theaterwereld dat groepen worden gesubsidieerd (Op de Kift en De Staat na). Beginnende bands spelen vaak voor weinig geld in het circuit. Lobke Heutink Hoofd Bedrijfsleiding en Horeca vertelt dat bij Patronaat 23 fte’s werken verdeeld over 60 mensen, daarnaast 100 vrijwilligers en er zijn tevens stageplekken. Social Return on Investment; extra werk(ervarings)plaatsen creëren voor mensen met een grote(re) afstand tot de arbeidsmarkt is inherent aan de popcultuur.

Punk en Rock en Roll speelt hier. Ook Urban (hiphop) Niet elk genre past. In Reggae is veel geïnvesteerd maar het publiek is klein in Haarlem. Je hebt 20 jaar nodig om een reputatie op te bouwen als podium. Er is contact met st. STAD en Triple Tread om de doelgroep te bereiken in Schalkwijk.

Patronaat programmeert ook in de Schouwburg en Philharmonie, Caprera, Woodstock, Bevrijdingspop. De samenwerking is ongekend goed. Er is o.a. samengewerkt om te werken aan het keurmerk Green Key dat wordt uitgereikt aan locaties die serieus en controleerbaar bezig zijn met duurzaamheid, Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) en met zorg voor milieu. (Al zagen we geen afvalbak voor papieren bekertjes, maar dat is ook pas onlangs ingevoerd in het gemeentehuis.). Licht aanturen gebeurde analoog, nu digitaal en dat gaat wel eens mis. Er is steeds meer LED-licht.

9 Jaar geleden was er 7 ton negatief vermogen nu, ondanks een opgelegde bezuiniging enige jaren terug door de gemeente, eigenaar van het gebouw, lijkt het dit jaar op 0 uit te komen bij een omzet van 4,5 miljoen, maar er is dus geen weerstandsvermogen.

De podia vragen de gemeente om meer infrastructuur en investeringen in programmering en het repareren van de bezuinigingen. Wensen voor toegankelijkheid voor rolstoelgebruikers kost geld.

Het pand is goed geïsoleerd en de verschillende ‘dozen’(doos in doos in doos) staan op veren. Maar zeker bij Haarlems bands met veel Haarlemse bezoekers staan er veel fietsen om het hele pand. Dat is na het eind van een concert aan de achterkant minder leuk voor bewoners.

Het Patronaat laat ieder toe op enkele aangezegde verboden en de lijst van horecaverboden na. Nachtprogrammering is altijd 18-plus; anders is het ook lastig om het schenkverbod aan 18-min te handhaven. Af en toe is er een feestje voor 16 plus 18 min.

Drugs zijn uiteraard verboden, enkele keren per jaar komen ervaringsdeskundigen van Unity op bezoek om voorlichting te geven over drugs. Personeel is getraind om gebruikers te herkennen en EHBO-voorbereid te zijn. Water is bij Patronaat gratis maar is soms een indicatie van xtc-gebruik.

Artiesten en publiek worden ouder. Uriah Heep, de Dijk en John Mayhal bijvoorbeeld. Vaak zie je ook ouders met kinderen. “Ouderen willen soms liever zitten dan gaan we naar de Philharmonie” aldus Jeroen.